33ο Νηπιαγωγείο Ευόσμου, Εμ. Μπενή Εύοσμος.

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Μέλι, άσκηση και υγιεινός τρόπος ζωής!

Φτάνοντας στο τέλος του προγράμματος μας  "Φυσική ζωή, άσκηση και υγιεινός τρόπος διαβίωσης" σκεφθήκαμε να το συνδυάσουμε με την άνοιξη και  τις μέλισσες.


  Η αφορμή δόθηκε από μια συλλογή με έντομα που έφερε στο νηπιαγωγείο μας ο τραπεζοκόμος μας, ο καλός μας κύριος Σταύρος.
Όπως ήταν φυσικό εντυπωσιαστήκαμε, κι αρχίσαμε να τα παρατηρούμε...








Σταθήκαμε περισσότερο στην μέλισσα και στην πολύ καλά οργανωμένη κοινωνία που δημιουργούν.
Σε αυτήν ζουν  οι εργάτριες, οι κηφήνες και η βασίλισσα.
Αναφερθήκαμε στα προϊόντα που μας προσφέρει: μέλι, βασιλικό πολτό, πρόπολη, κερί. Στην δουλειά του μελισσοκόμου και στο πως συμβάλλουν στη αναπαραγωγή των φυτών.
Παρατηρήσαμε από κοντά και απολαύσαμε ένα κομμάτι κερήθρα γεμισμένο με πλούσιο και αρωματικό μέλι.


Το πίνουμε στο γάλα...το χρησιμοποιεί η μαμά στα γλυκά...στους λουκουμάδες...στο τσάι...μας μαλακώνει τον λαιμό όταν βήχουμε.. βοηθά στην καλή λειτουργία του εντέρου.
Παρόλο που έχει γλυκιά γεύση όπως η ζάχαρη δεν παχαίνει, αντίθετα το χρησιμοποιούν οι αθλητές για να αυξήσουν την αντοχή τους. Είναι σημαντική πηγή ενέργειας ιδιαίτερα για  εμάς τα παιδιά.

Θέλοντας να τονίσω την άριστη συνεργασία των μελισσών μεταξύ τους, τα καθήκοντα που έχει το κάθε μέλος, την ξεχωριστή σημασία του καθενός για το αποτέλεσμα (να παραχθεί μέλι), παίξαμε το παρακάτω παιχνίδι.

Χωριστήκαμε σε 5 ομάδες και η κάθε ομάδα πρέπει να παράγει ένα έργο.
Η πρώτη να γυρίσει τις κάρτες και να τις βάλει στην σειρά δείχνοντας έτσι την παραγωγή του μελιού.


Η δεύτερη ομάδα να ζωγραφίσει στα κελιά 5 πράγματα που αρχίζουν από το γράμμα Μ.


Η τρίτη ομάδα να σχηματίσει με γλωσσοπίεστρα τα κελιά της κυψέλης.


Η τέταρτη ομάδα να δείξει στις μέλισσες το αντίστοιχο λουλούδι.


 Και η πέμπτη ομάδα να τοποθετήσει σωστά τις λέξεις με τα μέρη του σώματος της μέλισσας, χρησιμοποιώντας τον αντίστοιχο πίνακα αναφοράς.

( το φύλλο εργασίας το βρήκα εδώ)

Ξεκινάμεεεε;;;;;;;;;; 1,2,3 φύγαμεεεεεεεεε........





(η ομάδα αποφάσισε και ζωγράφισε: μηλιά, μύγα, μέλι, μελισσοκόμος)



Κάθε μια ομάδα που ολοκλήρωνε τη δουλειά της θα έπρεπε να αποφασίσει και να διαλέξει ένα παιδί- μέλισσα.
Στο πάτωμα έχω απλώσει 5 κάρτες-κελιά.
Το παιδί αυτό θα πρέπει να διαλέξει μια κάρτα-κελί.Οι κάρτες- κελιά από την μια πλευρά  είναι αριθμημένες από το 1 ως το 5 και από τη άλλη που δεν φαίνεται έχουν επάνω τους γράμματα.θα πρέπει τα παιδιά ανάλογα με τον αριθμό της κάρτας που διάλεξαν να μπουν και στην ανάλογη σειρά. Για παράδειγμα το παιδί που θα διαλέξει την κάρτα-κελί με τον αριθμό 1 θα μπει πρώτο, το παιδί με τη κάρτα- κελί 2 θα μπει δεύτερο κ.α...
Αφού λοιπόν βρουν τη σωστή θέση μεταξύ τους θα γυρίσουν τις κάρτες ανάποδα για να διαβάσουμε τη λέξη που θα σχηματίζουν τα γράμματα.
Ορίστε!!!


Είναι το μέλι!!!
Όμως στο τελευταίο κελί έχει ένα ερωτηματικό....που σημαίνει ότι για να κερδίσουμε το μέλι θα πρέπει να λύσουμε και τα αινίγματα!!!

Δείχνω 3 εικόνες με έντομα και διαβάζω τα αινίγματα....Σε ποιό  έντομο αναφέρεται;;;;



Φυσικά, μετά από αυτό ήρθε και το μέλι...


....πάνω σε φέτες ψωμιού.... λαχταριστές!!!


Μμμμμμμμ......νόστιμο!!!



Τα μελισσάκια που φτιάξαμε με την κυρία Βάγια.


Σήμερα επισκεφθήκαμε τις αθλητικές εγκαταστάσεις στους "Μικρούς Ήρωες" στην περιοχή της Ευκαρπίας και συμμετείχαμε στο πρόγραμμα "Μέλι: το θαύμα της φύσης".
Εκεί οι υπεύθυνοι αφού μας καλοδέχτηκαν, μας μίλησαν σχετικά και παρακολουθήσαμε ένα  βίντεο. Είδαμε από κοντά τα εργαλεία και την στολή του μελισσοκόμου.



Βάλαμε το καπέλο και γίναμε κι εμείς μελισσοκόμοι...με το ξέστρο για να βγάλουμε έξω την κυψέλη, το καπνιστήρι για να υπνωτίσουμε τις μέλισσες μη τυχόν και μας  τσιμπήσουν, και το σκουπάκι για να τις απομακρύνουμε και να συλλέξουμε το μέλι.





Στο τέλος μας κέρασαν μέλι στο ψωμάκι, από διαφορετικά είδη μελιού: ανθόμελο, πευκόμελο και θυμαρίσιο.

 

Είναι απαραίτητο...το χρειαζόμαστε για να έχουμε καλή υγεία... αλλά και για να πάρουμε δύναμη να ανταπεξέλθουμε στα αθλήματα που θα αγωνιστούμε σε λίγο... 


Σε δράση οι ομάδες!!! Ποιά θα τα καταφέρει πρώτη;;;



Γνωρίσαμε κι άλλα αθλήματα όπως τοξοβολία, χόκεϊ.

 


Τους αποχαιρετήσαμε  κουρασμένοι αλλά με τις καλύτερες εντυπώσεις.


Ολοκληρώνοντας το πρόγραμμα  "Φυσική ζωή, άσκηση και υγιεινός τρόπος διαβίωσης" επιδίωξή μας ήταν  να  συνδέσουμε  την γνώση που ήδη αποκομίσαμε με την  εμπειρία, την  ψυχαγωγία και αθλητισμό.
Προσπαθήσαμε με ένα βιωματικό τρόπο να υιοθετήσουμε στα παιδιά  έναν υγιεινό τρόπο ζωής συμπεριλαμβάνοντας στοιχεία της μεσογειακής διατροφής και της σωματικής άσκησης.

Ελπίζουμε να γίνει συνήθεια  που θα μας ακολουθεί και στην ενήλικη ζωή.......













Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Πεταλουδίτσα μου μικρή πάρε το φόβο μακριά, φέρε το γέλιο, τη χαρά!


Έντομα!!!


Ξεκινήσαμε το θέμα  μας με το πολύ αξιόλογο  βιβλίο της Γ. Λάττα "Θα μου μάθεις να πετάω;"



Αναφέρεται στην αγωνία μιας μικρής χρυσαλλίδας η οποία αρνείται πεισματικά να ανοίξει τα φτερά της, να βγει από το κουκούλι της και  να πετάξει μαζί με τις υπόλοιπες πεταλούδες. Φοβισμένη παρακολουθεί τα υπόλοιπα έντομα της εξοχής, τα τζιτζίκια, την αράχνη, τις κάμπιες, τις μέλισσες, που και αυτά έχουν τα δικά τους άγχη και φόβους σε διαφορετική κλίμακα.
Όμως η ζωή είναι γλυκιά και μικρή!!!
Η μικρή μας φίλη με την βοήθεια της μητέρας της θα καταφέρει τελικά να ξεπεράσει τους φόβους και θα ανοίξει τα φτερά της αφήνοντας πίσω τη φωλιά της.

Το συζητήσαμε και σχολιάσαμε την αντίδραση της χρυσαλλίδας να βγει από το κουκούλι της.
Φοβόταν...δίσταζε!!!
Φόβος, ένα συναίσθημα μου μας οδηγεί σε φυγή, σε άρνηση.
Προσέξαμε ότι δεν φοβόταν μόνο η μικρή μας φίλη αλλά και τα υπόλοιπα έντομα, για τους δικούς  του λόγους...η αράχνη φοβόταν για τα παιδιά της, τα τζιτζίκια μην τυχόν νυχτώσει και χάσουν το γλέντι, τα σαλιγκάρια μη χαθούν κ.α...

Εμείς οι άνθρωποι νοιώθουμε φόβο;
Ποιά είναι αυτά που μας φοβίζουν;
Τί κάνουμε; Ζητάμε βοήθεια; Από ποιόν;

Γινόμαστε οι ίδιοι μικρές χρυσαλλίδες...μέσα στο κουκούλι μας και σκεφτόμαστε τι είναι που μας φοβίζει.



Σε ένα φύλλο χαρτιού τα παιδιά ζωγραφίζουν τον φόβο τους  δίχως να τον μαρτυρήσουν σε κανέναν.









Διπλώνουμε το χαρτί....




... και το ρίχνουμε όλοι μέσα στο καλάθι.



Ένα , ένα παιδάκι διαλέγει ένα χαρτί, το ανοίγει, παρατηρεί την ζωγραφιά και προσπαθεί να μαντέψει τι φοβάται το παιδάκι που το ζωγράφισε.





(ιδέα από το βιβλίο "Ο κήπος των συναισθημάτων"

Αυτοί είναι οι δικοί μας φόβοι.






Διαπιστώσαμε ότι πολλοί νοιώθουμε τον ίδιο φόβο και κάποιοι φοβούνται για κάτι διαφορετικό από εμάς.
Όποιους όμως φόβους και να έχουμε , δεν πρέπει να φοβόμαστε να τους εκφράσουμε, να τους συζητήσουμε και να ζητήσουμε βοήθεια. Όπως η μικρή χρυσαλλίδα ενθαρρύνθηκε από την μητέρα της.
Υπάρχουν φόβοι που είναι πραγματικοί και φόβοι "φανταστικοί", π.χ τα φαντάσματα.
Προσπαθούμε να τους αναλύσουμε, να καθορίσουμε τι πραγματικά μας φοβίζει και να βρούμε διάφορες τεχνικές για να τους αντιμετωπίσουμε. Δεν είναι δηλ, τα φαντάσματα αλλά μάλλον το σκοτάδι που μας αγχώνει...!!!
Τι λύσεις προτείνεται;;;
Να αφήνουμε ένα λαμπάκι αναμμένο...να αφήνω την πόρτα του δωματίου μου ανοιχτή όταν κοιμάμαι....να έχω αγκαλιά το αγαπημένο μου παιχνίδι....κ.α

Κι επειδή τους φόβους δεν τους θέλουμε επάνω μας....μας βαραίνουν....μας χαλάνε την διάθεση, τους τσαλακώσαμε....



... τους κολλήσαμε πάνω σε ένα λουλούδι ...




στην μέση...σαν την γύρη των λουλουδιών!!!



 Προσθέσαμε και λίγο κίτρινο χρώμα.



Χωριστήκαμε σε ομάδες, πήραμε χαρτόνια και πινέλα!!!
Η πρώτη ομάδα χρωμάτισε το χαρτόνι φτιάχνοντας πολύχρωμες γραμμές ίσιες...



η δεύτερη κάνοντας κύκλους...



...και η τρίτη δημιουργώντας κυματιστές γραμμές!



Έτοιμααααα!!!!







Όση ώρα αφήσαμε να στεγνώσουν οι δημιουργίες μας, αναφερθήκαμε στον κύκλο ζωής της πεταλούδας και βάλαμε τις εικόνες στη σειρά.



Παρατηρήσαμε μέσα από εικόνες κι άλλα έντομα...διαφορές , ομοιότητες μεταξύ τους και χτυπώντας παλαμάκια βρήκαμε τον αριθμό των συλλαβών τους ονόματός του.
Τοποθετήσαμε δίπλα τόσα τουβλάκια όσα και οι συλλαβές.


Αφού στέγνωσαν σχεδιάσαμε στο πίσω μέρος πεταλούδες και τις κόψαμε...


προσθέσαμε σώμα, ένα μανταλάκι από πίσω και ορίστεεεε!!!





Τώρα πια οι μικρές μας πεταλούδες ανοίγουν τα φτερά τους και παίρνουν το φόβο μας από τη γύρη του λουλουδιού  για να τον πετάξουν μακριάάάάάάά........


Αυτό που μένει είναι ένα όμορφο λουλούδι της άνοιξης  που μας ηρεμεί!


Πολύ γρήγορα συνθέσαμε το παρακάτω:
"Πεταλουδίτσα μου μικρή πάρε το φόβο μακριά,
φέρε το γέλιο, τη χαρά!"

(Κυρία θα κρεμάσω την πεταλουδίτσα στη κουρτίνα του δωματίου μου και όταν βλέπω άσχημα όνειρα και ξυπνάω, θα κοιτάζω την πεταλούδα και θα της λέω να τα πάρει μακριά μου, μου είπε ένα κοριτσάκι σήμερα όταν σχολάσαμε..........)

Μέλι, άσκηση και υγιεινός τρόπος ζωής!

Φτάνοντας στο τέλος του προγράμματος μας  "Φυσική ζωή, άσκηση και υγιεινός τρόπος διαβίωσης" σκεφθήκαμε να το συνδυάσουμε με την άνοιξη και  τις μέλισσες.


  Η αφορμή δόθηκε από μια συλλογή με έντομα που έφερε στο νηπιαγωγείο μας ο τραπεζοκόμος μας, ο καλός μας κύριος Σταύρος.
Όπως ήταν φυσικό εντυπωσιαστήκαμε, κι αρχίσαμε να τα παρατηρούμε...








Σταθήκαμε περισσότερο στην μέλισσα και στην πολύ καλά οργανωμένη κοινωνία που δημιουργούν.
Σε αυτήν ζουν  οι εργάτριες, οι κηφήνες και η βασίλισσα.
Αναφερθήκαμε στα προϊόντα που μας προσφέρει: μέλι, βασιλικό πολτό, πρόπολη, κερί. Στην δουλειά του μελισσοκόμου και στο πως συμβάλλουν στη αναπαραγωγή των φυτών.
Παρατηρήσαμε από κοντά και απολαύσαμε ένα κομμάτι κερήθρα γεμισμένο με πλούσιο και αρωματικό μέλι.


Το πίνουμε στο γάλα...το χρησιμοποιεί η μαμά στα γλυκά...στους λουκουμάδες...στο τσάι...μας μαλακώνει τον λαιμό όταν βήχουμε.. βοηθά στην καλή λειτουργία του εντέρου.
Παρόλο που έχει γλυκιά γεύση όπως η ζάχαρη δεν παχαίνει, αντίθετα το χρησιμοποιούν οι αθλητές για να αυξήσουν την αντοχή τους. Είναι σημαντική πηγή ενέργειας ιδιαίτερα για  εμάς τα παιδιά.

Θέλοντας να τονίσω την άριστη συνεργασία των μελισσών μεταξύ τους, τα καθήκοντα που έχει το κάθε μέλος, την ξεχωριστή σημασία του καθενός για το αποτέλεσμα (να παραχθεί μέλι), παίξαμε το παρακάτω παιχνίδι.

Χωριστήκαμε σε 5 ομάδες και η κάθε ομάδα πρέπει να παράγει ένα έργο.
Η πρώτη να γυρίσει τις κάρτες και να τις βάλει στην σειρά δείχνοντας έτσι την παραγωγή του μελιού.


Η δεύτερη ομάδα να ζωγραφίσει στα κελιά 5 πράγματα που αρχίζουν από το γράμμα Μ.


Η τρίτη ομάδα να σχηματίσει με γλωσσοπίεστρα τα κελιά της κυψέλης.


Η τέταρτη ομάδα να δείξει στις μέλισσες το αντίστοιχο λουλούδι.


 Και η πέμπτη ομάδα να τοποθετήσει σωστά τις λέξεις με τα μέρη του σώματος της μέλισσας, χρησιμοποιώντας τον αντίστοιχο πίνακα αναφοράς.

( το φύλλο εργασίας το βρήκα εδώ)

Ξεκινάμεεεε;;;;;;;;;; 1,2,3 φύγαμεεεεεεεεε........





(η ομάδα αποφάσισε και ζωγράφισε: μηλιά, μύγα, μέλι, μελισσοκόμος)



Κάθε μια ομάδα που ολοκλήρωνε τη δουλειά της θα έπρεπε να αποφασίσει και να διαλέξει ένα παιδί- μέλισσα.
Στο πάτωμα έχω απλώσει 5 κάρτες-κελιά.
Το παιδί αυτό θα πρέπει να διαλέξει μια κάρτα-κελί.Οι κάρτες- κελιά από την μια πλευρά  είναι αριθμημένες από το 1 ως το 5 και από τη άλλη που δεν φαίνεται έχουν επάνω τους γράμματα.θα πρέπει τα παιδιά ανάλογα με τον αριθμό της κάρτας που διάλεξαν να μπουν και στην ανάλογη σειρά. Για παράδειγμα το παιδί που θα διαλέξει την κάρτα-κελί με τον αριθμό 1 θα μπει πρώτο, το παιδί με τη κάρτα- κελί 2 θα μπει δεύτερο κ.α...
Αφού λοιπόν βρουν τη σωστή θέση μεταξύ τους θα γυρίσουν τις κάρτες ανάποδα για να διαβάσουμε τη λέξη που θα σχηματίζουν τα γράμματα.
Ορίστε!!!


Είναι το μέλι!!!
Όμως στο τελευταίο κελί έχει ένα ερωτηματικό....που σημαίνει ότι για να κερδίσουμε το μέλι θα πρέπει να λύσουμε και τα αινίγματα!!!

Δείχνω 3 εικόνες με έντομα και διαβάζω τα αινίγματα....Σε ποιό  έντομο αναφέρεται;;;;



Φυσικά, μετά από αυτό ήρθε και το μέλι...


....πάνω σε φέτες ψωμιού.... λαχταριστές!!!


Μμμμμμμμ......νόστιμο!!!



Τα μελισσάκια που φτιάξαμε με την κυρία Βάγια.


Σήμερα επισκεφθήκαμε τις αθλητικές εγκαταστάσεις στους "Μικρούς Ήρωες" στην περιοχή της Ευκαρπίας και συμμετείχαμε στο πρόγραμμα "Μέλι: το θαύμα της φύσης".
Εκεί οι υπεύθυνοι αφού μας καλοδέχτηκαν, μας μίλησαν σχετικά και παρακολουθήσαμε ένα  βίντεο. Είδαμε από κοντά τα εργαλεία και την στολή του μελισσοκόμου.



Βάλαμε το καπέλο και γίναμε κι εμείς μελισσοκόμοι...με το ξέστρο για να βγάλουμε έξω την κυψέλη, το καπνιστήρι για να υπνωτίσουμε τις μέλισσες μη τυχόν και μας  τσιμπήσουν, και το σκουπάκι για να τις απομακρύνουμε και να συλλέξουμε το μέλι.





Στο τέλος μας κέρασαν μέλι στο ψωμάκι, από διαφορετικά είδη μελιού: ανθόμελο, πευκόμελο και θυμαρίσιο.

 

Είναι απαραίτητο...το χρειαζόμαστε για να έχουμε καλή υγεία... αλλά και για να πάρουμε δύναμη να ανταπεξέλθουμε στα αθλήματα που θα αγωνιστούμε σε λίγο... 


Σε δράση οι ομάδες!!! Ποιά θα τα καταφέρει πρώτη;;;



Γνωρίσαμε κι άλλα αθλήματα όπως τοξοβολία, χόκεϊ.

 


Τους αποχαιρετήσαμε  κουρασμένοι αλλά με τις καλύτερες εντυπώσεις.


Ολοκληρώνοντας το πρόγραμμα  "Φυσική ζωή, άσκηση και υγιεινός τρόπος διαβίωσης" επιδίωξή μας ήταν  να  συνδέσουμε  την γνώση που ήδη αποκομίσαμε με την  εμπειρία, την  ψυχαγωγία και αθλητισμό.
Προσπαθήσαμε με ένα βιωματικό τρόπο να υιοθετήσουμε στα παιδιά  έναν υγιεινό τρόπο ζωής συμπεριλαμβάνοντας στοιχεία της μεσογειακής διατροφής και της σωματικής άσκησης.

Ελπίζουμε να γίνει συνήθεια  που θα μας ακολουθεί και στην ενήλικη ζωή.......













Πεταλουδίτσα μου μικρή πάρε το φόβο μακριά, φέρε το γέλιο, τη χαρά!


Έντομα!!!


Ξεκινήσαμε το θέμα  μας με το πολύ αξιόλογο  βιβλίο της Γ. Λάττα "Θα μου μάθεις να πετάω;"



Αναφέρεται στην αγωνία μιας μικρής χρυσαλλίδας η οποία αρνείται πεισματικά να ανοίξει τα φτερά της, να βγει από το κουκούλι της και  να πετάξει μαζί με τις υπόλοιπες πεταλούδες. Φοβισμένη παρακολουθεί τα υπόλοιπα έντομα της εξοχής, τα τζιτζίκια, την αράχνη, τις κάμπιες, τις μέλισσες, που και αυτά έχουν τα δικά τους άγχη και φόβους σε διαφορετική κλίμακα.
Όμως η ζωή είναι γλυκιά και μικρή!!!
Η μικρή μας φίλη με την βοήθεια της μητέρας της θα καταφέρει τελικά να ξεπεράσει τους φόβους και θα ανοίξει τα φτερά της αφήνοντας πίσω τη φωλιά της.

Το συζητήσαμε και σχολιάσαμε την αντίδραση της χρυσαλλίδας να βγει από το κουκούλι της.
Φοβόταν...δίσταζε!!!
Φόβος, ένα συναίσθημα μου μας οδηγεί σε φυγή, σε άρνηση.
Προσέξαμε ότι δεν φοβόταν μόνο η μικρή μας φίλη αλλά και τα υπόλοιπα έντομα, για τους δικούς  του λόγους...η αράχνη φοβόταν για τα παιδιά της, τα τζιτζίκια μην τυχόν νυχτώσει και χάσουν το γλέντι, τα σαλιγκάρια μη χαθούν κ.α...

Εμείς οι άνθρωποι νοιώθουμε φόβο;
Ποιά είναι αυτά που μας φοβίζουν;
Τί κάνουμε; Ζητάμε βοήθεια; Από ποιόν;

Γινόμαστε οι ίδιοι μικρές χρυσαλλίδες...μέσα στο κουκούλι μας και σκεφτόμαστε τι είναι που μας φοβίζει.



Σε ένα φύλλο χαρτιού τα παιδιά ζωγραφίζουν τον φόβο τους  δίχως να τον μαρτυρήσουν σε κανέναν.









Διπλώνουμε το χαρτί....




... και το ρίχνουμε όλοι μέσα στο καλάθι.



Ένα , ένα παιδάκι διαλέγει ένα χαρτί, το ανοίγει, παρατηρεί την ζωγραφιά και προσπαθεί να μαντέψει τι φοβάται το παιδάκι που το ζωγράφισε.





(ιδέα από το βιβλίο "Ο κήπος των συναισθημάτων"

Αυτοί είναι οι δικοί μας φόβοι.






Διαπιστώσαμε ότι πολλοί νοιώθουμε τον ίδιο φόβο και κάποιοι φοβούνται για κάτι διαφορετικό από εμάς.
Όποιους όμως φόβους και να έχουμε , δεν πρέπει να φοβόμαστε να τους εκφράσουμε, να τους συζητήσουμε και να ζητήσουμε βοήθεια. Όπως η μικρή χρυσαλλίδα ενθαρρύνθηκε από την μητέρα της.
Υπάρχουν φόβοι που είναι πραγματικοί και φόβοι "φανταστικοί", π.χ τα φαντάσματα.
Προσπαθούμε να τους αναλύσουμε, να καθορίσουμε τι πραγματικά μας φοβίζει και να βρούμε διάφορες τεχνικές για να τους αντιμετωπίσουμε. Δεν είναι δηλ, τα φαντάσματα αλλά μάλλον το σκοτάδι που μας αγχώνει...!!!
Τι λύσεις προτείνεται;;;
Να αφήνουμε ένα λαμπάκι αναμμένο...να αφήνω την πόρτα του δωματίου μου ανοιχτή όταν κοιμάμαι....να έχω αγκαλιά το αγαπημένο μου παιχνίδι....κ.α

Κι επειδή τους φόβους δεν τους θέλουμε επάνω μας....μας βαραίνουν....μας χαλάνε την διάθεση, τους τσαλακώσαμε....



... τους κολλήσαμε πάνω σε ένα λουλούδι ...




στην μέση...σαν την γύρη των λουλουδιών!!!



 Προσθέσαμε και λίγο κίτρινο χρώμα.



Χωριστήκαμε σε ομάδες, πήραμε χαρτόνια και πινέλα!!!
Η πρώτη ομάδα χρωμάτισε το χαρτόνι φτιάχνοντας πολύχρωμες γραμμές ίσιες...



η δεύτερη κάνοντας κύκλους...



...και η τρίτη δημιουργώντας κυματιστές γραμμές!



Έτοιμααααα!!!!







Όση ώρα αφήσαμε να στεγνώσουν οι δημιουργίες μας, αναφερθήκαμε στον κύκλο ζωής της πεταλούδας και βάλαμε τις εικόνες στη σειρά.



Παρατηρήσαμε μέσα από εικόνες κι άλλα έντομα...διαφορές , ομοιότητες μεταξύ τους και χτυπώντας παλαμάκια βρήκαμε τον αριθμό των συλλαβών τους ονόματός του.
Τοποθετήσαμε δίπλα τόσα τουβλάκια όσα και οι συλλαβές.


Αφού στέγνωσαν σχεδιάσαμε στο πίσω μέρος πεταλούδες και τις κόψαμε...


προσθέσαμε σώμα, ένα μανταλάκι από πίσω και ορίστεεεε!!!





Τώρα πια οι μικρές μας πεταλούδες ανοίγουν τα φτερά τους και παίρνουν το φόβο μας από τη γύρη του λουλουδιού  για να τον πετάξουν μακριάάάάάάά........


Αυτό που μένει είναι ένα όμορφο λουλούδι της άνοιξης  που μας ηρεμεί!


Πολύ γρήγορα συνθέσαμε το παρακάτω:
"Πεταλουδίτσα μου μικρή πάρε το φόβο μακριά,
φέρε το γέλιο, τη χαρά!"

(Κυρία θα κρεμάσω την πεταλουδίτσα στη κουρτίνα του δωματίου μου και όταν βλέπω άσχημα όνειρα και ξυπνάω, θα κοιτάζω την πεταλούδα και θα της λέω να τα πάρει μακριά μου, μου είπε ένα κοριτσάκι σήμερα όταν σχολάσαμε..........)