33ο Νηπιαγωγείο Ευόσμου, Εμ. Μπενή Εύοσμος.

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Πάμε θέατρο...

Την Παρασκευή πραγματοποιήσαμε  την πρώτη μας έξοδο για φέτος.

 Επισκεφθήκαμε το θέατρο  Ολύμπιον στο κέντρο της πόλης μας και παρακολουθήσαμε την παράσταση "Τα μαγικά μαξιλάρια", του Ε.Τριβιζά από το ομώνυμο βιβλίο.


Το βιβλίο αυτό μας μιλάει για μια πόλη που βασίλευε ο  βασιλιάς Αρπατίλαος όπου απαγορεύονται οι ...Κυριακές, τα πάρτυ γενεθλίων, οι παιδικές χαρές, μέχρι και ο λόξυγγας! Όλοι δουλεύουν νύχτα-μέρα για να γεμίζει με διαμάντια το θησαυροφυλάκιό του Βασιλιά. Ο καταχθόνιος σύμβουλός του, Σαυρίλιος Βρισελιέ, σχεδιάζει να καταργήσει ακόμη και τα όνειρα με την καινούργια του εφεύρεση, τα «εφιαλτικά μαξιλάρια», για να δουλεύουν όλοι περισσότερο, χωρίς γκρίνιες και παράπονα. Όμως σε αυτή την απόπειρα θα βρει απέναντί του την αντίσταση των παιδιών, που με τη βοήθεια του δασκάλου τους θα προσπαθήσουν να ανατρέψουν το τρομερό σχέδιο.
Οι πολίτες δεν τον αγαπούσαν γιατί τους φέρονταν σκληρά.
Ο Αρπατίλαος έφτιαξε εφιαλτικά μαξιλάρια που ταλαιπωρούσαν το λαό.
Τα παιδιά έφτιαξαν τα αντιεφιαλτικά μαξιλάρια για να βλέπουν καλά όνειρα,έτσι κι έγινε.
Το βράδυ εκείνο ο Αρπατίλαος διοργάνωσε ένα συμπόσιο για τους στρατιώτες και τους βοηθούς του.Ο κόσμος πέταξε τα εφιαλτικά μαξιλάρια στο κάστρο και ο Αρπατίλαος έφυγε από το φόβο του.
(Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ.)
Μια παράσταση με σύγχρονα σκηνικά, χιούμορ και πλοκή που κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τέλος.  Διαπραγματεύεται αξίες όπως η δικαιοσύνη, η ελευθερία και η γενναιότητα...αναφέρεται στο δικαίωμα των ανθρώπων να ονειρεύονται...για έναν κόσμο καλύτερο!!!
Μια παράσταση που ταιριάζει και συνδυάζεται με το νόημα της γιορτής του Πολυτεχνείου που διαπραγματευόμαστε αυτήν την περίοδο.

Μπορείτε να πάρετε μια μικρή γεύση από την έξοδό μας.
Επιβιβαζόμαστε στο λεωφορείο και ξεκινάμεεεεεεεε........


...φτάνουμε την είσοδο του θεάτρου και περιμένουμε την σειρά μας υπομονετικά  να μας οδήγησει η ταξιθέτρια στις θέσεις μας....


 ....στην παρεούλα μας ήταν και μανούλες που βοήθησαν στην μετακίνηση μας.
(Σας ευχαριστουμε πολύυυυυυυυ!!!)



 Λίγο πριν αρχίσει η παράσταση και στο διάλειμμα απολαμβάνουμε το κολατσιό μας...



...παρακολουθούμε με μεγάλο ενδιαφέρον, χειροκροτούμε και αφήνουμε την ιστορία να μας συναρπάσει!!!!!
 Παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής απολαμβάνοντας την ομορφιά της πλατείας Αριστοτέλους...



Περάσαμε πολύ όμορφα....και για εσάς που δεν ήσασταν μαζί μας σας αφιερώνουμε το παρακάτω τραγούδι.


Γιατί κανένας δεν μπορεί να πάρει τα όνειρά μας!!!

1 σχόλιο :

Έφη Μπακή είπε...

Ήταν μία υπέροχη μέρα Άννα μου!!! Η παράσταση καταπληκτική, η συνάντησή μας μοναδική....η βόλτα στην πόλη τέλεια!!!!!!!!

Πάμε θέατρο...

Την Παρασκευή πραγματοποιήσαμε  την πρώτη μας έξοδο για φέτος.

 Επισκεφθήκαμε το θέατρο  Ολύμπιον στο κέντρο της πόλης μας και παρακολουθήσαμε την παράσταση "Τα μαγικά μαξιλάρια", του Ε.Τριβιζά από το ομώνυμο βιβλίο.


Το βιβλίο αυτό μας μιλάει για μια πόλη που βασίλευε ο  βασιλιάς Αρπατίλαος όπου απαγορεύονται οι ...Κυριακές, τα πάρτυ γενεθλίων, οι παιδικές χαρές, μέχρι και ο λόξυγγας! Όλοι δουλεύουν νύχτα-μέρα για να γεμίζει με διαμάντια το θησαυροφυλάκιό του Βασιλιά. Ο καταχθόνιος σύμβουλός του, Σαυρίλιος Βρισελιέ, σχεδιάζει να καταργήσει ακόμη και τα όνειρα με την καινούργια του εφεύρεση, τα «εφιαλτικά μαξιλάρια», για να δουλεύουν όλοι περισσότερο, χωρίς γκρίνιες και παράπονα. Όμως σε αυτή την απόπειρα θα βρει απέναντί του την αντίσταση των παιδιών, που με τη βοήθεια του δασκάλου τους θα προσπαθήσουν να ανατρέψουν το τρομερό σχέδιο.
Οι πολίτες δεν τον αγαπούσαν γιατί τους φέρονταν σκληρά.
Ο Αρπατίλαος έφτιαξε εφιαλτικά μαξιλάρια που ταλαιπωρούσαν το λαό.
Τα παιδιά έφτιαξαν τα αντιεφιαλτικά μαξιλάρια για να βλέπουν καλά όνειρα,έτσι κι έγινε.
Το βράδυ εκείνο ο Αρπατίλαος διοργάνωσε ένα συμπόσιο για τους στρατιώτες και τους βοηθούς του.Ο κόσμος πέταξε τα εφιαλτικά μαξιλάρια στο κάστρο και ο Αρπατίλαος έφυγε από το φόβο του.
(Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ.)
Μια παράσταση με σύγχρονα σκηνικά, χιούμορ και πλοκή που κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τέλος.  Διαπραγματεύεται αξίες όπως η δικαιοσύνη, η ελευθερία και η γενναιότητα...αναφέρεται στο δικαίωμα των ανθρώπων να ονειρεύονται...για έναν κόσμο καλύτερο!!!
Μια παράσταση που ταιριάζει και συνδυάζεται με το νόημα της γιορτής του Πολυτεχνείου που διαπραγματευόμαστε αυτήν την περίοδο.

Μπορείτε να πάρετε μια μικρή γεύση από την έξοδό μας.
Επιβιβαζόμαστε στο λεωφορείο και ξεκινάμεεεεεεεε........


...φτάνουμε την είσοδο του θεάτρου και περιμένουμε την σειρά μας υπομονετικά  να μας οδήγησει η ταξιθέτρια στις θέσεις μας....


 ....στην παρεούλα μας ήταν και μανούλες που βοήθησαν στην μετακίνηση μας.
(Σας ευχαριστουμε πολύυυυυυυυ!!!)



 Λίγο πριν αρχίσει η παράσταση και στο διάλειμμα απολαμβάνουμε το κολατσιό μας...



...παρακολουθούμε με μεγάλο ενδιαφέρον, χειροκροτούμε και αφήνουμε την ιστορία να μας συναρπάσει!!!!!
 Παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής απολαμβάνοντας την ομορφιά της πλατείας Αριστοτέλους...



Περάσαμε πολύ όμορφα....και για εσάς που δεν ήσασταν μαζί μας σας αφιερώνουμε το παρακάτω τραγούδι.


Γιατί κανένας δεν μπορεί να πάρει τα όνειρά μας!!!

1 σχόλιο :

Έφη Μπακή είπε...

Ήταν μία υπέροχη μέρα Άννα μου!!! Η παράσταση καταπληκτική, η συνάντησή μας μοναδική....η βόλτα στην πόλη τέλεια!!!!!!!!